Masker

Het is officieel, vanaf heden dienen we een mondmasker te dragen in een winkel, bioscoop, openbaar vervoer en afgesloten ruimtes als ik het goed heb.

Het zorgt voor heel wat discussie, ook tussen mijn vrienden en kennissen. Pro’s en contra’s worden duchtig verkondigd. Ik vertrouw zoals steeds op wat de engelen me doorgeven.

Het gaat niet over voor of tegen, het gaat om de boodschap erachter zeggen ze me. Wat kan je hiermee, wat kan je hieruit leren? Kan je je aanpassen aan de steeds veranderende omstandigheden? Kan je bij jezelf bijven in deze chaos? Het is nog maar het begin zeggen ze me. De veranderingen gebeuren of we het willen of niet. Wie ben jij en waar sta jij voor? Als we specifiek naar de mondmaskers kijken vragen ze me: Wat adem je uit/ wat adem je in?

Adem liefde uit en adem dan liefde terrug in. Wat je uitzend in deze wereld krijg je ook weer terug. Tussen elke uit en inademing zit een pauze, benut deze pauze om je intentie te zetten. Dus adem uit -pauze – wees je bewust wat je gaat inademen en adem dan terug in. ik oefen hier een tijdje op en word me stilletjesaan bewust dat dit inderdaad kan. Ik oefen met liefde in en uitademen, ik probeer levensenergie in en uit te ademen. Het helpt, ik moet me er alleen bewust van zijn op momenten dat ik het moeilijker vind. Het zijn natuurlijk net die momenten die me nogal vaak overvallen. Het is makkelijker om in verzet te gaan, vind ik eerst. Maar nadat ik me er bewust van ben geworden dat dit niet zomaar weggaat, dat deze situatie wel eens een hele tijd kan duren vraag ik me af of ik wel in het verzet wil blijven. Engelen zijn zo liefdevolle wezens, telkens ik me verzet, telkens ik reclameer kijken ze me vol liefde aan. Ook dat is goed voor hen.

Ik probeer nog wat verschillende zaken, een beetje etherische olie op mijn mondmasker, mijn gezicht inwrijven met een geurende crème, mijn handen veelvuldig wassen met lekker ruikende zeep zodat ik daar af en toe kan aan ruiken 🙂 Maar ik merk op dat liefde uit en inademen mijn rust brengt, mij dankbaarheid brengt en zo ook weer dichter bij mezelf.

Ik geloof nog steeds dat deze crisis ons verruimt in ons bewustzijn. Het gaat steeds minder om uiterlijkheden en steeds meer om mijn innerlijke rust. Ik geniet van het samenzijn met mijn gezin, van het contact van de engelen, van het lezen van boeken, van tekenen en leren. Kortom ik voel me rustiger worden, langzaamaan. Ik hoop dat voor jullie ook!

Hartegroet!