Prachtig visioen

Vorige week heel vroeg in de ochtend zo rond een uur of 3 werd ik wakker. Ik kon de slaap niet echt terug vatten en lag even te woelen tot ik ineens heel kalm werd. Ik zag een weide met in de verte een grote oude eik. Ik ken deze plaats goed, sinds de geboorte van mijn dochter is dit de ontmoetingsplaats waar mijn overleden vader en mijn dochter met elkaar communiceren. Meestal ben ik toeschouwer vanop een afstand.

Deze keer was het anders, ik zie mijn vader in de verte staan met voor zich een enorme menigte. Naast mijn vader onderscheid ik nog andere witte figuren. Ik beslis naar hen toe te stappen en krijg een déjà-vu gevoel. Het lijkt op Jezus die predikt.

Als ik dichterbij kom zie ik mijn vader les geven aan een menigte, het lijkt op iets tussen lesgeven en een publieksopwarmer. Ik kijk naar de menigte en zie op de eerste rij allemaal bekende gezichten. Al diegenen die de eerste cyclus Kabbalah gevolgd hebben zitten op die eerste rij. Er zijn vele rijen maar ik kan hun gezichten niet zien. Het geeft me een heel blij en warm gevoel. De eerste kabbalah lessen zijn inmiddels al bijna 25 jaar geleden toch zie ik deze mensen heel duidelijk en kan ik me al hun namen herinneren.

Tegelijkertijd speelt zich aan de rechterkant van de weide een ander tafereel af. Ik zie een hele hoop overledenen een trap opgaan en dan door een poort naar de achterkant van de eik gaan.

Ik hoor of zie en voel hoe mijn vader mijn aandacht brengt naar het innerlijke licht bij elke persoon. Bij sommigen is het een waakvlam, bij anderen reeds een stuk stuk groter. Een mooi zicht.

Dan komen de witte figuren naast hem in actie en ze tonen me hoe het innerlijke licht bij elkéén op eenzelfde niveau gebracht wordt. De lichten worden zo groot dat ze uit het lichaam heen gaan en zich vermengen met het licht van de anderen. Het wordt één groot gouden licht, een prachtig schouwspel.

Dan gebeurt er iets speciaals, aan de oude eik zwaaien de poorten open en de overledenen die ondertussen getransformeerd zijn in stralend wit licht. Ze komen naar voor en vermengen zich tussen de mensen. Het grote witte licht versmelt met het gouden licht. Er wordt me gezegd dat dit onmogelijk nog terug uit elkaar te halen is, we zijn versmolten en hebben samen een nieuw licht gecreëerd.

Ik voel immens geluk en vertrouwen.

Ik hoop dat het jullie ook vetrouwen, hoop en liefde schenkt.

Hartegroet