Het was stil de afgelopen weken. Weinig beelden, weinig info maar wel hier en daar een hele oude herinnering. Zo oud dat ik me ze niet eens meer kon herinneren tot plots voor mijn geestesoog een beeld verschijnt van mezelf in de lagere school. Een kwetsende opmerking die ineens heel hard aan de oppervlakte kwam.
Gek toch hoe een geheugen werkt. Je denkt zaken te hebben verwerkt, je bent doorgegaan en dan ineens meer dan 40 jaar later duikt het op.
Het was slechts het begin. Het waren intense weken. Intense vermoeidheid, intense rugpijn, intense emoties, intens verdriet, intense herinneringen. Een enorm gevoel van leegte en een alles overheersende vermoeidheid. Soms voelt het alsof je verdrinkt, alles ineens, gelukkig was er ook veel slaap, veel intense aanwezigheid van de kinderen en een heel aanwezige papegaai.
Als er zo een periode zich aandient keer ik in mezelf en zonder me af. Weinig contacten met de buitenwereld, weinig dat doorkomt. Wel ben ik dan intens dankbaar dat ik niet meer bij de jongsten ben en dat ik geleerd heb dat niets blijvends is, ook de moeilijke perioden gaan over.
En toen ineens was het over, de zon kwam weer naar boven, alle emoties kwamen tot rust.
Een paar dagen geleden kreeg ik opeens weer beelden door. Vlak voor de moeilijke periode had ik gezien hoe de grote groep extra engelen zich terug trok. Ik had ze zien klaar staan in januari, ze schoten in gang in februari en nu lieten ze weten hun werk gedaan te hebben. Maar een paar dagen geleden zag ik een nieuwe groep klaarstaan. Een hele grote groep engelen met heel vastberaden tred maken zich klaar om onze kant op te komen. Ik zie ze nog in zwart/wit wat wil zeggen dat ze nog niet actief zijn. Ze staan zo dicht op elkaar en als ze hun vleugels spreiden liggen hun vleugels over die van de engelen naast hen. Ze vormen een een cirkel rond de aarde die ondoordringbaar is. Niets gaat buiten, niets komt binnen. Enkel je eigen emoties tellen. Dat is wat ze me laten verstaan. Momenteel worden de troepen geïnspecteerd, er worden, heel liefdevol, instructies uitgedeeld. Jammer genoeg kan ik ze niet verstaan. Er staat dus wat te gebeuren. Het is wel duidelijk dat we nog een heleboel oude patronen te doorbreken hebben. Op welke manier dit zal gaan weet ik niet. Maar het feit dat dit zo mooi door engelen begeleidt wordt stemt me hoopvol en gerust.
Toen ik mijn ervaringen met 2 vriendinnen deelde zeiden ze dat ook zij die moeilijke periode heel erg ervaren. Dus mocht je er ook middenin zitten, het gaat terug over!
Hartegroet,
Annelies
5 reacties op “Stilte en loslaten”
Oh zalig Annelies dat jij kan doorgeven wat er gebeurt, voorbije periode moeilijk, af en toe checken of er geen bericht was van jou en de engelen en nu komt er opnieuw licht en duidelijkheid, dank Namaste 🙏🙏🙏💖💖💖
dank u om het met ons te delen
gr margo
Mooi beeld. De afgelopen periode was zwaar, zo heb ik het ook ervaren. En nu is er meer lichtheid, voelt vrijer. Merciekes voor de omhullende boodschap 💋
Lieve Annelies ,
jouw brief doet me veel deugd ,de engelen staan klaar …we hebben ze nodig ! Blijkbaar is die drie eerste weken van de Coronalocdown normaal
moeilijk geweest voor mij zeker,kon mijn vriend niet meer zien …wist wel dat het allemaal voorbij ging gaan …maar toch al die betrokkenheid werd abrubt fysiek tegengehouden . hartelijk dank voor je openheid en mededelen .
NAMASTE !
Dankjewel Annelies, het doet zoveel deugd om de boodschappen van de Engelen die jij doorgeeft aan ons.